Abstract

Yapay zeka ve üretim endüstrisinin son yıllardaki gelişimiyle esneklik sağlanırken hızın ve verimliliğin artışını görmemek imkansızdır. İnsan hatalarının önüne geçebilecek makinelerin üretim hattında insanlarla veya tek başlarına kullanılmaları teorisi daha önceleri kulağa çok yabancı gelse de firmayı ve çalışan personeli büyük bir yükten kurtardığı yadsınamaz bir gerçektir.Bu çalışma, medikal alanda üretim yapan bir firmada Serebral Palsi hastalığıyla mücadele eden çocuklar için üretilen yürüteçlere yönelik olarak yapılmıştır. Sorun; yürüteçlerin yapım aşamasındaki montaj hattında çıkan bir vidalama sorunudur. (Vidaların yeterince sıkılmaması ya da gereğinden fazla sıkılarak malzemeyi zedelenmesi) Serebral Palsi hastalığına sahip çocuklar için yaptığımız yürüteçler firmamızda çeşitli hatlardan parçalar halinde gelerek montaj hattımızda insan gücüyle birleştirilmekteydiler. Bu yürüteçlerde çok fazla parça ve bu parçaları birleştirmek için çok fazla materyal kullanmamızdan dolayı insan gücünün montaj kısmında yetersiz kalarak hatalara yol açtığını ve bu hataların maliyetinin hem üretim takvimi hem de kalite kontrol standartlarımız açısından büyük bir problem yarattığını fark ettik. Montaj hattından boya kısmına gitmeden bazı parçaların yerinden çıkması ve tekrar montaj hattına gönderilmesi ya da malzemelerin zarar görerek çizilmesi ve kalite standartlarımızın altında kalması hem zaman hem de maliyet açısından bizi kötü etkilemekteydi.

References

1. Okan OKUTKAN, yüksek lisans tezi (2006), Yapay Zeka İle Mobil Robot Kontrolu, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü

2. İlhan Asiltürk, Doktora Tezi, Testere İle Kesme İşleminde Yapay Zeka Tabanlı Adaptif Kontrol Uygulaması, Makina Mühendisliği Anabilim Dalı, Konya Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,2007

3. Harun PİRİM, Makale, 2006, Yapay Zeka, Journal of Yasar University, 1(1), 81-93

4. Yeliz ŞENKAYA, Uğur Güven ADAR, Makale, 2014, Siber Savunmada Yapay Zeka Sistemleri Üzerine İnceleme

5. Yılmaz Gökşen, 2003, Geleneksel Üretimden Esnek Üretime: Karşılaştırmalı Bir İnceleme, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 5, Sayı:4

6. AKYÜZ, N. Ç. , VE ÇETİN, C. (2009). Yalın Organizasyon İlkeleri ve Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma. Öneri Dergisi, 32, 1-14. 

7. Sağıroğlu ve Arkadaşları, Yoğun Bakım Ünitesinde Perkütan ve Cerrahi Trakeostominin Karşılaştırılması, Klinik Araştırma, Göztepe Tıp Dergisi 25(2):67-70, 2010

8. ARIKAN, M. A. S., “Sayısal Denetim, Bilgisayarlı Sayısal Denetim Takım Tezgahları ve Modern İmalat Sistemleri”, İşletmelerde CAD/CAM Yazılımlarının Etkin Kullanımı Semineri Notları, Ankara,1-80, 1997.

9. BERNOLD, T.,1985. “Artıfıcial Intelligence In Manufacturing, Proceedings Of The Technology Assessment And Management Conference Of The Gottlieb Duttweiler Institute”, Rüschlikon, Zürich, Switzerland, 7-8 November.

10. CHIN, K. ARTHUR, R. 1996. Neural Networks vs. Conventional methods of forecasting, The Journal of Business Forecasting Methods & Systems. p. 17.

11. ÇAPÇI, S. A., “Esnek İmalat Sistemleri (EİS)”, Verimlilik Dergisi, 1997 (3): 25-43, 1997.

12. DENTON, J. W. 1995. How Good are Neural Networks for Casual Forecasting?, The Journal of Business Forecasting Methods&Systems. p.17.

13. ERTAN, T., “İleri İmalat Teknolojisi Yatırımlarının Ekonomik Analizi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 10-80, 1995.

14. GÖRENER, A. , AKKURT, M. , VE ÇINAR, S. “Eş Zamanlı Mühendislik ve Yalın Üretim Anlayışlarının İmalat Sektörü Açısından Algılanmasına Yönelik İstatistiksel Bir Analiz. Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi,” 26(2), 138-150, 2008

15. KEYSAN, P. E. (2019). Yapay Zekanın İşgücü, İstihdam ve Gelir Dağılımına Etkileri. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.(2019)

16. KÖSE U., Güvenli Yapay Zekâ Sistemleri İçin İnsan Denetimli Bir Model Geliştirilmesi, Araştırma Makalesi, 2018

17. OKAY, Ş., “İleri İmalat Teknolojilerinin Yönetiminde Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarının Yeri: Bir Alan Araştırması”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 6-38, 45-75, 2004.

18. SEMİZ, S., “İleri Teknolojilerle Üretim Yapan İşletmelerde Stratejik Teknoloji Yönetimi: Bir Alan Araştırması”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 69-183, 2004.

19. YÜKSEL, A. AKARUN, L. SANKUR B., 2010, El Damar Örüntüleriyle Biyometrik Tanıma, Bilgisayar Mühendisliği Bölümü, Boğaziçi Üniv., İstanbul.